ABŞ Kosmik Agentliyinin Jet Propulsion Laboratoriyasından bir layihə, Yerdənkənar bioimzaların axtarışında kosmosun uzaq guşələrinə baxmaq üçün Günəşimizdən nəhəng obyektiv kimi istifadə etməyi təklif edir. İdeya artıq iki milyon dollarla maliyyələşdirilib.
Missiya günəş qravitasiya lensinin (SGL) nöqtəsində öz-özünə yığılacaq bir neçə kiçik peykdən ibarət olacaq. SGL yığılmış peyklərin, Günəşin və uzaq hədəf ekzoplanetinin düz xətt təşkil etdiyi yeri qeyd edəcək. Günəşin qravitasiya sahəsi o zaman keçən ekzoplanetdən gələn işığı xeyli gücləndirəcək və peyklərə bu yaxınlarda kalibrlənmiş Ceyms Uebb Orbital Teleskopundan daha da uzaqları görməyə imkan verəcəkdi. Bu nöqtə Yerdən Günəşə olan məsafədən təxminən 1000 dəfə böyükdür ki, bu da NASA-nın Voyager 1 zondunun 44 illik səyahəti zamanı qət etdiyi ümumi məsafədən bir neçə dəfə çoxdur.
Ulduza yaxınlaşmaq üçün onlar günəş yelkəninə – yavaş-yavaş yüksək sürətə çatmaq üçün günəş işığının yaratdığı az miqdarda radiasiya təzyiqindən istifadə edən davamlı “kompozit”ə müraciət edəcəklər. NASA-nın məlumatına görə, səyahət 25 ilə qədər çəkə bilər.
